Beschrijving
“De betonnen kamer van adolescentie” van Maurits Verhoef gaat over de ervaringen, gevoelens en spanningen die voortkomen uit het leven van een jongeman welke het leven leeft als een avonturier in de avonduren. En brak in de morgen. Verliefd als een vogel, eenzaam in zijn kamer. De lezer kan zich het personage voorstellen als de individualisering van de wereld van nu.
Verdriet van een vrolijk lied
Het rekt en het strekt
Tot aan de rand van het bed
Eenmaal onder de douche
Fluit ik een vrolijk lied
Vreemd van verdriet
Dat mij gisteravond verliet
Ow die ene griet
Kom toch terug en geniet
We zullen nachten vol dansen
Ochtenden overslaan
Om ‘s middags weer door te gaan
Wij zullen nooit oud worden
Wij zijn geboren om jong te blijven
Kijk maar naar onze lijven
Wij zijn hier om voor altijd te blijven
Wij zijn een zeldzaam soort
Zoals een Bonnie en Clyde
Niemand die ons naait
Nooit gesnapt tijdens een stevige vrijpartij
Laten we dan ook proosten
Op het leven van ons allebei.
Paul Scheeren –
Wat een aangrijpende en kwetsbare dichtbundel heeft Maurits geschreven. Vol tegenstijdigheden. Hoe een jong iemand het leven zo intens, prachtig en zwaar kan ervaren. En het op zo’n manier weet te verwoorden, daar is moed voor nodig.