Confrontatie
Je komt jezelf geregeld op de gekste plekken tegen.
Je schudt dan steeds je hand en zoekt een reden om je niet te hoeven spreken want het is geen pretje om te horen dat je almaar niets verandert

dat je toch dezelfde bent gebleven. En dat terwijl jij jezelf bij de vorige gelegenheid
nog zo de les gelezen had. Goed, daar sta je dan –

oog in oog met niet eens je evenbeeld, maar met je hele
leven. Nu moet het ergens over gaan.

Je overtuigt jezelf dus voor geen meter maar je blijft wel staan en zegt dat het allicht goed zou zijn elkaar een paar weken niet te zien.

Je kijkt verbeten, vraagt of het aan jou heeft gelegen maar nee dat heeft het niet.

Dan loop je boos bij jou vandaan.

“‘Het is koud waar ik niet ben’ is niets minder dan tot gedichten gestolde blues, en die gedichten helpen zoals de blues kan helpen.”

(Ingmar Heytze)